Tom G

jeff B

new flyer

nightmare

standing,trying to hear my breathing..
wish ,summon, kill, nothing can change this moment
everything i had inside me its dead,everything i believed doesnt exist
there no cadles 2 burn my years,there no person to hold my ears..
screams and i cant hear a word ,frozen in a never ending present that cant hurt me no more.One step ..but cant go on...no circle, no mask ,no existence ....
welcome to my world...

the last week was

strange ....
first time ,i feel that somewhere exist a really wonderful creature...
i am really suprised that sometimes reality is better than a "dream"...
thanks t

in my shadow

its cold but none can judge me
for not feeling anymore..
no more bleeding ,
no more screaming ,
no more talking without meaning
love was replaced years ago with emptyness

i delete many of my post...

the reason is simple when you cant share something ....
doesnt worth 2 exist...
keep it inside you as an unfinished tale....
and one day maybe you will share ...if you are able..

an urge to kill..

Τὸ Φωτόδεντρο καὶ ἡ δέκατη τέταρτη Ὀμορφιά

Μ΄ ένα τίποτα έζησα
Μονάχα οι λέξεις δε μου αρκούσανε
Σ΄ ενός περάσματος αέρα
ξεγνέθοντας απόκοσμη φωνή τ΄ αυτιά μου
φχιά
φχιού φχιού
εσκαρφίστηκα τα μύρια όσα
Τι γυαλόπετρες φούχτες
τι καλάθια φρέσκες μέλισσες και σταμνιά φουσκωτά όπου
άκουγες ββββ να σου βροντάει ο αιχμάλωτος αέρας.

Κάτι
Κάτι δαιμονικό μα που να πιάνεται σαν σε δίχτυ στο σχήμα του Αρχαγγέλου
Παραλαλούσα κι έτρεχα
Έφτασα κι αποτύπωνα τα κύματα στην ακοή απ΄ τη γλώσσα

-Ε καβάκια μαύρα, φώναζα, κι εσείς γαλάζια δέντρα τι ξέρετε από μένα;
-Θόη θόη θμος
- Ε; Τι;
- Αρίηω ηθύμως θμος
- Δεν άκουσα τι πράγμα;
- Θμος θμος άδυσος

Ώσπου τέλος ένιωσα
κι ας πα΄ να μ΄ έλεγαν τρελό
πως από ΄να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος.


Ὀδυσσέας Ἐλύτης

an idea...

Celtic Frost- Circle of the Tyrants

"YOU'RE NO DIFFRENT"

HOW MANY TIMES CAN YOU PUT ME DOWN
TILL YOUR HEART YOU REALISE
IF YOU CHOOSE TO CRITICISE
YOU CHOOSE YOUR ENEMIES

EVERYTHING THAT I SAY AND DO
IN YOUR EYES IS ALWAYS WRONG
TELL ME WHERE DO I BELONG
IN A SICK SOCIETY

YOU'RE NO DIFFRENT TO ME
YOU'RE NO DIFFRENT
NO DIFFRENT TO ME

LOOK AT YOURSELF INSTEAD O' LOOKING AT ME
WITH ACCUSATION IN YOUR EYES
DO YOU WANT ME CRUCIFIED
FOR MY PROFANITY

CONCEALING YOUR CRIMES BEHIND A
GRANDEUR OF LIES
TELL ME WHERE DO I BEGIN
IF YOU THINK YOU'RE WITHOUT SIN
THE FIRST TO CAST THE STONE

LIVING MY LIFE IN A WAY
THAT I CHOOSE
YOU SAY I SHOULD APOLOGISE
IS THAT ENVY IN YOUR EYES
REFLECTING JEALOUSY
TELL ME THE TROUTH AND I'LL ADMIT
TO MY CUILT
IF YOU'LL TRY TO UNDERSTAND
BUT IS THAT BLOOD THAT'S ON YOUR HAND
FROM YOUR DEMOCRACY

in the woods

it cant be something else

only death is real...

Heavy Metal Fairy Tales!!!!

HEAVY METAL
The protagonist arrives on a Harley, kills the dragon, drinks a few beers, and bones the princess.

POWER METAL
The protagonist arrives riding a white unicorn, escapes from the dragon, saves the princess and makes love to her in an enchanted forest.

THRASH METAL
The protagonist arrives, fights the dragon, saves the princess and fucks her.

FOLK METAL
The protagonist arrives with some friends playing accordions, violins, flutes and many more weird instruments. The dragon falls asleep (because of all the dancing). Then they all leave...without the princess.

VIKING METAL
The protagonist arrives in a ship, kills the dragon with his mighty axe, skins the dragon and eats it, rapes the princess to death, steals her belongings, and burns the castle before leaving.

DEATH METAL
The protagonist arrives, kills the dragon, fucks the princess and kills her, then leaves.

BLACK METAL
The protagonist arrives at midnight, kills the dragon and impales it in front of the castle. Then he sodomizes the princess, drinks her blood in a ritual before killing her. Then he impales the princess next to the dragon.

GORE METAL
The protagonist arrives, kills the dragon and spreads his guts in front of the castle, fucks the princess and kills her. Then he fucks the dead body, slashes her belly, and eats her guts. Then he fucks the carcass again, burns the corpse, and fucks it for the last time.

GRIND METAL
The protagonist arrives, screams something completely indecipherable for about 30 seconds, and then leaves.

DOOM METAL
The protagonist arrives, sees the size of the dragon, and thinks he could never beat him. He gets depressed and commits suicide. The dragons eats his body and the princess as dessert. That's the end of the sad story.

GOTHIC METAL
The princess in a velvet costume starts singing soprano. The protagonist completes the duet by adding the beast part, while the dragon plays the flute. Suddenly the dragon swallows the flute and accidently scorches the beauty and the beast and suffocates to death. All their souls are damned in hell for all eternity.

PROGRESSIVE METAL
The protagonist arrives with a guitar and plays a solo of 26 minutes. The dragon kills himself out of boredom. The protagonist arrives at the princess' bedroom, plays another solo with all the techniques and tunes he learned in the last year of the conservatory. The princess escapes looking for the HEAVY METAL protagonist.

INDUSTRIAL METAL
The protagonist arrives wearing a greasy overcoat, makes an obscene gesture towards the dragon, and gets escorted out of fairy tale land by security guards.

SPEED METAL
Suddenly there, short solo, dragon is confused, someone's screaming weird stuff, princess realizes she's been deflowered, dragon and princess are still looking for the one who did this.

CHRISTIAN METAL
The protagonist rides in on his way home from church and sings a mushy power ballad to the dragon about how much Jesus loves him and that the dragon should turn to Him. The Dragon is immediately converted, and when the princess wants to "thank" the protagonist he replies, "sorry, but I don't believe in having sex before marriage".

GLAM METAL
The protagonist arrives, the dragon laughs at the guy's appearance and lets him enter. He steals the princess' make-up and tries to paint the castle in a beautiful pink color.

BATTLE METAL
The protagonist arrives with a legion of a hundred brave footmen, war chariots, and a dozen elite warriors, and as a master tactician, flanks the dragon in a bloody siege that lasts six hours. The princess gets bored.

NU METAL
The protagonist arrives in a run down Honda Civic and attempts to fight the dragon but he burns to death when his moronic baggy clothes catch fire.

EMO
The protagonist sees the dragon and moans about how hard it will be to get the princess to fall in love with him. He gets eaten. The princess is very happy, because he was a whiny fag anyway.

Ρουνικοί χαρακτήρες /Runes

Αρχαίο νορβηγικό και τευτονικό αλφάβητο,στο οποίο αποδίδονται ποικίλες μαγικές ,μυστικιστικές και μαντικές ιδιότητες.Διάφορα αλφάβητα μας έχουν κληροδοτηθεί διαμέσου των αιώνων μεμονωμένοι ρουνικοί χαρακτήρες έχουν απεικονίσει γράμματα ,θεότητες,ιδιότητες,γεγονότα και δυνάμεις της φύσης.

Οι ρουνικές επιγραφές που έχουν διασωθεί από την παγγανιστική περίοδο πάντα περέχουν ένα θρησκευτικό συμβολισμό.Ο όρος ¨ρουνικός ¨προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα ρου,που σημαίνει ¨μυστήριο¨ ή ¨μυστικό¨.

Ρουνικά σύμβολα έχουν ανακαλυφθεί σε βράχους και χρονολογούνται στην προϊστορική Νεολιθική εποχή που ήταν εγκατεστημένες στην Βόρεια Ιταλία .Στην Σουηδία υπάρχουν αρκετά ρουνικά σκαλίσματα σε βράχο,που αναλογούνται τη δεύτερη εποχή του χαλκού ,γύρω στα 1.300 π.Χ.Μετα Χριστόν ,οι ρουνικοί χαρακτήρες χρησιμοποιούνταν ευρέως στις περιοχές της Νορβηγίας και της Γερμανίας .

Σύμφωνα με το μύθο,δημιουργήθηκαν από τον Odin (αλλιώς γνωστό και ως Woden),θεό της σοφιάς ,του πολέμου και του θανάτου. Ο Odin θυσίασε τον εαυτό του μένοντας κρεμασμένος τρυπιμένος από μία λόγχη στο δέντρο Yggrasdil,το Δέντρο του Κόσμου,γιζ εννέα μέρες και νύκτες,προκειμένου να αποκτήσει τη μυστική σοφία.

Στο Havamal 138,ένα μυθικό ποίημα της εποχής των Βίκινγκς (700-1050 μ.Χ.),συνέλαβε τους ρουνικούς χαρακτήρες τους ύψωσε ουρλιάζοντας και ξαναέπεσε.Οι μαγικές δυνάμεις που αποδίδονταιστους ρουνικούς χαρακτήρες πιστευόταν ότι απευλευθερώνονταν ότα χαράζοταν ονόματα,φρασείς ,αναμνηστίκες επιγραφές και ξόρκια πάνω σε κόκκαλο,μέταλλο,ξύλο και πέτρα.

Οι επιτύμβιες πλάκες ήταν χαραγμένες με ρουνικούς χαρακτήρες που περιέγραφαν τις πράξεις του νεκρού και απέτρεπαντους νεκρόσυλους .

Οι μάντεις χρησιμοποιούσαν τους ρουνικούς χαρακτήρες για να προβλέπουν τη μοίρα.Οι ρουνικοί χαρακτήρες σκαλίζονταν πάνω σε σπαθιά ,για να τα κάνουν πιο δυνατά στην μάχη και για να προκαλέσουν μεγαλύτερο πόνο και περισσότερους θανάτους στον εχθρό .Οι μάγοι τούς χάραζαν στα μαγικά τους εργαλεία ,ραντίζοντάς τους μερικές φορές και με αίμα ,για να κάνουν πιο ισχυρά τα μάγια.

Οι ρουνικοί χαρακτήρες χαράζονταν ως φυλαχτά σε ραβδιά ,κοσμήματα,προσωπικά αντικείμενα,κύπελλα κ.α,για να προστατεύουν από την αρρώστια ,το κακό μάτι και την βασκανία και να εγγυώνται ασφάλεια και αποτελεσματική θεραπεία .Επισης ,χρησιμοποιούνται σε ιεροτελεστίες για τον καιρό και την γονιμότητα,τη γέννηση και τον θάνατο.Οι Λάπωνες μάγοι (tjetajat) φώναζαν και τραγουδούσαν ρουνικά.Οι ρουνικοί χαρακτήρες επίσης χρησιμοποιούνταν για να σφραγίσουν συμβόλαια και στο γράψιμο ποιημάτων.

Οι Βίκινγκς διέδωσαν τους ρουνικούς χαρακτήρες όταν εισέβαλαν στην Ευρώπη,τη Ρωσία και την Βρετανία την εποχή του Μεσαίωναη χρήση των ρουνικών βρισκόνταν σε μεγάλη άνθηση.Στην Βρετανία το ρουνικό αλφάβητο λεγόταν futhorc,γιατί τα πρώτα γράμματα ήταν τα F,U,TH,O,R και Κ.Το πρώτο αλφάβητο futhorc είχε 24 γράμματα ,χωρισμένα σε 3 ομάδες των 8.Οι ομάδες είχαν τα 3 ονόματα νορβηγίκων θεοτήτων Freya ,Hagal,Tiu.Οι ρουνικοί χαρακτήρες συνυπήρχαν επί αιώνες με χριστιανικά σύμβολα οπως ο σταυρός .’ρχισαν να εξαφανίζονται γύρω στον δέκατο τέταρτο αιώνα ,όταν η εκκλησία ξεκίνησε μία επίμονη εκστρατεία εναντίον του παγανισμού,μέσω της Ιεράς Εξέτασης .

Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα ,Γερμανοί αποκρυφιστές αναβιώσαν το ενδιαφέρον για τους ρουνικούς χαρακτήρες,οι οποίοι συνδέθηκαν με την υπεροχή των Τευτόνων και την φυλετική ανωτερότητα.

Οι ¨μυστικοί αρχηγοί ¨του Γερμανικού Τάγματος ,μιας ρουνικής εταιρίας η οποία ιδρύθηκε το 1912,υπέγραφαν με ρουνικούς χαρακτήρες .Ο πρώτος καγγελάριος του τάγματος,ο Herman Pohl Magdemburg,πούλησε χάλκινα δακτυλίδιαφυλακτά ,χαραγμένα με ρουνικούς χαρακτήρες, σε στρατιώτες κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο,για να τους προστατεύουν στην μάχη . Ένας άλλος αποκρυφιστής ,ο Seigfried Adolf Kunner,άγγιξε τα όρια της ρουνικής μανίας ,με την δημιουργία ρουνικών ασκήσεων ,στάσεις που θυμιζουν γιόγκα ,οι οποίες μιμούνται σχήματα ρουνικών χαρακτήρων .Ενώ συστρεφόταν ,ο μαθητής έπρεπε να τραγουδάει τυρολέζικα τραγούδια ,τα οποία θα απελευθέρωναν τις μυστηριακές ,μαγικές δυνάμεις .O Kunner συνιστούσε επίσης διαλογισμό πάνω στους ρουνικούς χαρακτήρες,κάτι το οποίο υποτίθεται θα γιάτρευε την αρρώστια.

Οι Ναζί μπλοκάραν ίσως για πάντα 2 ρουνικούς χαρακτήρες ,τη σβάστικα,η οποία αρχικά ήταν το σφυρί του Thor και το σύμβολο της Μητέρας Γης και του Ήλιου , το σύμβολο S,που χρησιμοποιήθηκε από τους Ες Ες (SS).

Οι Ρουνικοί χαρακτήρες έγιναν δημοφιλείς τη δεκαετία του 80 ως τα μέσα πρόβλεψης .Πλακίδια με ρουνικούς χαρακτήρες ανασύρονται από σακούλια και αποτελούν αντικείμενα διαλογισμού ,ρίχνονται σε σωρούς ,όπως το Ιτσινγκ ή απλώνονται σχηματίζοντας σταυρούς ή κύκλους ,όπως τα Ταρώ.Οι ρουνικοί χαρακτη,το Ι τσινγκ τα Ταρώ δεν παρέχουν απαντήσεις ,αλλά τα μέσα για τη μεταμόρφωση του εαυτού .ένα μέσω εργαλείο για διαλογισμό και ανάπτυξη του ουσιαστικού μας εαυτού.-

ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ /AKASHIC RECORDS

Κατά την Θεoσοφική διδασκαλία ,τα κύρια αρχεία στα οποία ειναι καταγραμμένο οτιδήποτε έχει συμβεί από την αρχή δημιουργίας του σύμπαντος .

Πιστεύεται ότι τα αρχεία υπάρχουν με την μορφή εντυπώσεων στο αστρικό πεδίο και προσφέρουν ένα είδος φακέλου κατηγορίων για τις ψυχές που επιθυμούν να εξετάσουν την πνευματική τους πρόοδο κατά τη διάρκεια μιας σειράς ζωών.

Ο όρος ¨Ακασικός¨ προέρχεται από τον Σανσκριτικό όρο ¨ακάσα¨ ,που έχει ορισθεί είτε ως θεμελιώδης αιθερική ουσίατου σύμπαντος είτε ως υπερδιεισδυτικός χώρος. Σύμφωνα με την Θεοσοφία ,η ακάσα είναι ένα απεριόριστο χρονικά αρχείο,που περιλαμβάνει τις δονήσεις κάθε πράξης ,σκέψης,συναισθήματος,φωτός και ήχου.

Μερικά άτομα με ψυχικές δυνάμεις υποστηρίζουν ότι συμβουλεύονται τα ακασικά αρχεία είτε μέσω διόρασης είτε μέσω εξωσωματικού ταξιδίου,για να συλλέξουν πληροφορίες για γεγονότα ή ζωές του παρελθόντος .Η διαδικασιά περιγράφεται ποικιλοτρόπως είτε ως συντονισμός με κάποια αστρική συσκευή λήψης ή ως επίσκεψη σε μια τεράστια βιβλιοθήκη και αναζήτηση εκεί πληροφορίων κατεγραμμένων σε βιβλία.Μερικοί υποστηρίζουν ότι συναντούν πνεύματα οδηγούς ,που τους βοηθούν να εντοπίσουν συσκεκριμένες πληροφορίες .

Ο Αμερικανός μέντιουμ Edgar Cayce συχνά συμβουλεύτηκε τα ακασικά αρχεία για προβλήματα υγείας ,πρωσοπικά ή και προβλήματα γάμου που ανέσκηπταν στις τωρινές ζωές των πελατών του.O Cayce αναφερόταν εναλλακτίκα στα ακασικά αρχεία ως ¨Παγκόσμια Μνήμη της φύσης ¨ ή ως ¨Βιβλίο της Ζωής¨.

Στο βιβλίο του Noel Langely :¨Edgar Cayce on Reincarnation¨ο Cayce περιγράφει ένα ιδιαίτερα έκδηλο εξωσωματικό ταξίδι στα ακασικά αρχεία για να πάρει πληροφορίες για έναν πελάτη .Σύμφωνα με τη μαρτυρία του ένιωσε να φεύγει από το σώμα του και να ταξιδεύει σε μια στενή ευθεία δέσμη φωτός .Και στις δύο πλευρές της δέσμης υπήρχε ομίχλη,καπνός και σκιώδηόντα που προσπαθούσαν να παρεμποδίσουν την αποστολή του.Κάποια από αυτά παρακαλούσαν να τα βοηθήσει ,όμως αυτός ακολούθησε την πορεία της δέσμης .Όσο περισσότερο προχωρούσε τόσο λιγότερο τον ενοχλούσαν τα όντα και τόσο πιο απόμακρα γίνονταν.Σταδιακά σταμάτησαν να τον ενοχλούν και φάνηκε σαν να ήθελαν να τον βοηθήσουν στην πορεία του,τελικά όμως τον αγνόησαν.

Η πορεία τον οδήγησε σε ένα λόφο από όπου μπόρεσε να διακρίνει ένα βουνό και ένα μεγάλο ναό.Στο εσωτερικό του ναού υπήρχε ένα μεγάλο δωμάτιο σαν βιβλιοθήκη γεμάτη με βιβλία για τις ζωές των ανθρώπων.Το μόνο που είχε να κάνει ήταν να διαλέξει το βιβλίο που ήθελε...

Ο φιλόσοφος Ρούντολφ Σταίνερ εντρύφησε στα ακασικά αρχεία ,τα οποία αποκαλούσε Ακασικό Χρονικό.Από εκεί άντλησε τις λεπτομερειακές του περιγραφές για τους μυθικούς και χαμένους πολιτισμούς της Ατλαντίδας και της Λεμουρίας.

Σύμφωνα με τον Cayce και με άλλα ποικισμένα άτομα ,τα Ακασικά Αρχεία ταξιδεύουνσαν κυματισμοί φωτός και μπορεί ο καθένας με την κατάλληληψυχική εκπαίδευση και τον ανάλογο συντονισμό να έχει πρόσβαση σε αυτά.-

Mythology Today

By Elsa-Brita Titchenell

In the obscure past, when the human race was very young and not yet aware of itself, those who had preceded us through this phase of growth, seeing our seemingly endless struggle in the throes of ignorance, took pity on us. They injected their own mental capacity into the dim clouds of consciousness that passed for mind and endued the proto-humans with the potential self-awareness that would enable us to take cognizance of our environment. We were endowed with the ability to fabricate and use tools, to plant and harvest edible substances, to learn and understand, this last proving the greatest gift of all. Thus human beings were equipped to live content and successful lives.

How did those wise graduates of our present kingdom convey to unthinking beings their own awareness and comprehension? For these human proteges were even less adapted to thought than a newborn baby is today; they had not had the numberless life experiences that preceded our present incarnations. Their minds were clean and as yet unsullied with material knowledge, for they possessed only the most primitive of skills and faculties. They were not encumbered with prejudices and opinions that would discolor their view of the world. No memory had been amassed to undergird new experience and serve to build further remembrance. The beginning of the truly human -- i.e., thinking -- race thus posed a unique problem: a learning mind can amass knowledge and understanding only on the foundation of previously gained experience and memory. The Greek myths wisely called Memory (Mnemosyne) the mother of all the muses -- the arts and learning -- for they were indeed born of her and together they represent the means to acquire the sum of human wisdom in one or another form.

Those earliest humans had no such soul memory on which to build. Not until some progress had been made could they grasp even the simplest of concepts. But once some experience had been gained, progress must have accelerated rapidly. This phase of evolution gradually made possible communication of ideas from mind to mind and allowed a conscious acquisition of lore which could be transmitted and put to use. The wiser of them could then make rapid progress and convey their understanding to others. It is well known that the most effective grasp of new information comes from passing it on to others.

So the wiser ones descended from their lofty condition, sacrificing their own progress to share with us the gains they had made in past ages. They have been called "sons of mind," for theirs is the mentally mature intelligence which ignited our unfinished or potential mind into self- or reflected consciousness: they are our predecessors on the Jacob's ladder of evolution. As soon as the young humans were able to receive and profit from intelligence, teachers appeared who could convey to those who were ready the rudimentary mental echo of universal wisdom. This enabled further awakening and a comprehension of the fundamental laws of nature so that we might become worthy to cooperate with the gods in their labor.

The time is long gone when we first received the gift of mind, and many ages of darkness have come and gone. Our mentors, however, devised an ingenious method to convey knowledge of our origin, present purpose, and future expectations, consisting largely of stories and legends that represent in familiar terms the grand vistas of universal wisdom, myths which give us the insight needed to pursue the path from ignorance and innocence to understanding. Convincing evidence of their importance resides in the myths' longevity, for were they not of permanent value to humanity they would not have endured any longer than modern bestsellers, which flare into a temporary popularity only to vanish from human ken.

Symbols represent the more recondite mysteries which enable us to go forward. Thus life is portrayed as a path that can lead the aspirant to lofty inspiration; the teachers are those who have graduated from the school of human existence. The immense periods of time required for learning the lessons nature provides may be symbolized as aeons, titans, giants, or other greater-than-human beings. The awareness that will make the budding god-self grow in natural ways toward the goal may be represented variously as a golden fleece or a golden goblet filled with the "wine" of wisdom. Natural phenomena are often seen as faerie or similar imaginary forms; those human beings, guided by nature's laws and able to transcend the drag of material grossness, are the legendary heroes who exemplify the success attained. Weaving such symbols into appealing tales, myths convey intuitive understanding in proportion to each person's ability to perceive it.

Once the human race had received the self-aware ability to make decisions, we became responsible for our choices. We still are, but we have yet to learn how to select right courses of action and shun the divisive and inferior. All too often we learn by the pain we have earned at the hands of unforgiving karma, while right choices bring their own reward in kind.

For far too long have we persisted in ignoring the blessed wisdom of greater nature, preferring to rely on our puny strength to mold the world in ways we consider desirable. Not until we personally experience an earthquake, tornado, or other natural catastrophe do we concede that nature always has the upper hand and in time can and will adjust all inequalities, even though we often fail to see a connection between cause and effect. If we recognized the never-failing wisdom, thinly veiled in all ancient traditions, the human predicament would be greatly relieved and mankind would be less prone to suffer the delayed effects of its own unwisdom. We may feel assured, moreover, that mankind has never been without guidance, nor will we be abandoned by the wise who care for humanity. Even now the timeless tales remain to steer us through the shoals of our difficulties. The ancient cosmic laws are represented in the many myths which can explain and elucidate our course, describing to us our purpose and potential glorious future if we only choose to heed them.

The immense strides made in modern science during the past century, coupled with a far greater freedom of thought and expression than has existed for some twenty centuries, make it possible for us better to fathom the language of myths. Much of mythic lore, long regarded as mere entertaining fiction, is actually science of a high order which we are able to grasp only when we have gained an equivalent knowledge (cf. The Masks of Odin, passim). Much is also inspiring wisdom, surpassing by far the dogmatic and foolish superstitions that often pass for religion worldwide. The ancient teachings of humankind demand an open mind and a compassionate heart to be understood.

All this, too, the myths relate. One story tells how the innocents were ousted from Eden. Prometheus in Greece, Loki in the north, Quetzalcoatl of Mexico, and other heroes tell essentially the same tale of mankind's birth in innocence, growth through intelligence into arrogance, gradually maturing to intuitive wisdom, enabling us in due course to gain the status of junior gods with further prospects of unimaginable grandeur.
# (From Sunrise magazine, April/May 1999. Copyright © 1999 by Theosophical University Press.)

ART2........

art 1